හංසිකා ටීචර්ගෙ පෙර පිනකට ස්කෝල වත්තෙ වැඩකට පස් කපන්න ට්‍රැක්ටරයක් ස්කෝලෙට ආවෙ. ඒකෙන් හංසිකා ටීචර්ට ප්‍රින්සිපල් අතින් වෙන්න ගිය දේ නැවතුනා. හැබැයි ජීවිතේ පළවෙනි පාරට මේතරම් ළඟින් පිරිමි පයියක් දැක්ක එක හින්දත්, අකමැත්තෙන් හිටියත් රලු පිරිමි අතකින් ශරීරෙ අතපත ගෑම හින්ද ගෑණු ආසාවල් යන්තම් හරි අවදිවෙලා තිබ්බ එක හින්දත් හංසිකා ටීචර් හිටියෙ තෝන්තුවෙන්. ප්‍රින්සිපල් කාමරේ දොර ඇරලා හංසිකා දිහා ආයෙමත් හැරුණ.
“ටීචර්, ඔය සාරිය හදාගන දැන් යන්ඩ. මෙතන මොකුත් සිද්ද උනේ නෑ කියල හිතා ගත්තනම් හොඳයි ඉතින්”
පොඩි වල් හිනාවකුත් දාල ප්‍රින්සිපල් යන්ඩ ගියා. හැබැයි ඒ ගියෙත් ආයෙ සැරයක් දිහා වෙනදට වැඩිය රාගෙන් පිම්බුන හංසිකා ටීචර්ගෙ තන්දෙක දිහා ආයෙත් බලල තොලකට ලෙවකාල. හංසිකා ටීචර් ඊට පස්සෙ සාරියත් හදං මූනත් හෝදං බෑගෙක අරං ඉස්කෝලෙන් ගියත් ඒ ගියෙත් අර තෝන්තුවාවෙන්ම තමයි. හංසිකා ටීචර්ට මතක් උනේම ප්‍රින්සිපල් සර්ගෙ පයිය. ඒ වෙලාවෙ ගෑණුකමට බය උනාට මොකද හිත අස්සෙ පොඩි ආසාවකුත් ආවා. එදා බස් නැවතුම ගාවට එනකල්ම හංසිකා ටීචර් ගෙ හිතේ තිබුනෙ ඒ ආසාවත් එක්ක ආපු මොකද්ද අමුතු හැඟීමක්.
“හංසිකා ටීචර් . අද පරක්කු ද” හංසිකා මනෝලෝකෙන් ආයෙ ගැලවුනෙ ඒ හඬ එක්ක. දොළහ වසරෙ ඉගෙන ගන්න ළහිරු කියල පිරිමි ළමයෙක් හංසිකාගෙ ඉස්සරා බලන් ඉන්නව.
“ආ.. ඔව් දරුවො. බලන්නකො අද වැඩ ගොඩක් තිබ්බ. ළමයින්ගෙ පොත් වගේකුත් බලන්න තිබ්බා ඒ ඔක්කම කරල ආවෙ.” හංසිකා කටට ආව බොරුව කිවුවා.
“ආන්න එහෙම ගුරුවරු ලබන්න ළමයි වාසනාවන්තයි ” ඒ වචනටික ඇහුනම තමයි හංසිකා දැක්කෙ ළහිරු එක්ක තව කොනෙක් ඉන්න බව. හංසිකා ඒ මනුස්සයට හිනා වුනා. රලු පෙනුමක් තිබ්බ ඔහු අවුරුදු තිස් පහකට හතලිහකට අතර වගේ ඇති. මූන උනත් අමුතුයි. හැඩි දැඩි ඇඟක් තිබ්බෙ. කොන්ඩෙත් ලස්සනකට වඩා අවුල් වෙලා වගේ. හැබැයි මොකද්ද අමුතු පිරිමි පෙනුමක් තිබ්බා. ඒ මනුස්සයව දැක්ක ගමන් හංසිකා ටීචර්ට මතක් වුනේ වැද්දෙක් හරි යකෙක් හරි වගේ කෙනෙක්. ඒත් හංසිකා බයෙන් වගේ ආයෙත් ඒ මූන දිහා බැලුවා.
“මේ ළහිරු ගෙ?” ගුරුවරු ගැන එහෙම ගෞරවෙන් කතා කළ නිසාම හංසිකා ටීචර් ඒ විදියට ඇහුවා.
“මං හේරත්. ඉස්කෝලෙට පල්ලෙහා යායෙ ඉන්නෙ. මේ ළහිරු මල්ලි මගෙ දුරින් නෑයෙක්.” ඔහු කියුවා.
පිරිමි දෙන්නෙක් එක්ක එහෙම වැඩි කතාවක ඉන්න එක මේ ගම්වල ඒ තරම් හොඳ දෙයකුත් නොවන නිසා හංසිකා ටීචර් දෙන්නටම යන්නම් කියලා නැවතුමේ ගෑණු අය හිටිය පැත්තට ගියා. කොහොමත් ඒ වෙද්දි එතනම බස් එක පිරෙන්ඩ සෙනගකුත් හිටිය.
මේ අතරෙ තමන්ට පිටුපා යන හංසිකාගෙ පුක දිහා හේරත් ආසාවෙන් බලං හිටියා. හංසිකා ඉස්සරහ ගුරුවරුගැන එහෙම කීවට හේරත් කියන්නෙ ගමේ හිටිය හොඳම සල්ලාලයන්ගෙන් කෙනෙක්. හේරත් නොහොත් හේරා. එහෙම තමා ගමේ අය නම් කියන්නෙ. හොරෙන් අරක්කු පෙරන හේරත් ගමේ කොල්ලන්ට ගංජ වික්කා. ළහිරු කියන්නෙ නෑයෙක් නෙවෙයි. හේරත්ගෙන් ගංජ ගන්න පාරිභෝගිකයෙක්. දැන් දෙන්නා නගරෙට යන්ඩ ආවෙත් කසිප්පුවලට දාන අඩුම කුඩුම ගේන්න.
“කවුද බං ඒ වේස කඳ” හේරත් එහෙම ඇහුවෙ කට්ටිය එහෙ මෙහෙ වෙනකල් ඉඳලයි. ඒ වෙද්දිත් හේරත් හොරෙන් බලං හිටියෙ හංසිකා දිහා.
“පට්ට නේ හේර අයියා. අපිටත් පිස්සු හැදෙනව දැක්කම. හැබැයි හෙන ලයින්. සර්ලත් පෙරනවා. ගනන් ගන්නෙවත් නෑ. ටවුමෙනුත් එහා. මං හිතන්නෙ බැඳලත් නෑ මිස්” ළහිරු උනත් එහෙම කීවෙ හංසිකා ටීචර් ගැන කොල්ලො එක්ක කතාවෙන ඒව අහුලං.
“ලයින් වැඩක් නෑ බං. ඒක සුපිරි වේසියක්. මට නම් හිතෙන්නෙ එහෙම. ඕකට නම් අනින්නම ඕන ළහිරුවො මට” ඒ වෙද්දිත් එහෙම කියද්දි හේරත් එ විදියට සැලසුම් කරල ඉවරයි.
“ඒක නම් මං හිතන් නෑ. ඔය හේර අයියා එක්ක කතා කරෙත් මං හිටපු නිස. නැත්තම් මිස් කා එක්කවත් කතාවක් නෑ. මං පන්ති නායකය නිසා හොඳට දන්නවා. ඔය ආසාව නම් ඉෂ්ට වෙන් නෑ” ළහිරු එහෙම කීවත් හේර ගැන ළහිරුත් නොදන්නව නෙවෙයි. හේරත් බැඳල දරුවො තුන් දෙනෙක් ඉන්න තාත්ත කෙනෙක් උනාට ගමෙ ගෑණු දෙන්නෙක් ගෙ පවුලුත් හේර නඩත්තු කරා. අවුරුදු කීපෙකට කලින් ගමට ආව කසාදත් නොබැඳපු ග්‍රාමසේව නෝන හේරත් ගෙ කසිප්පුවලට විරුද්ද වීම කෙලවර වුනේ හේරත් අතින් කුදලං ගිහින් කැලෑවෙදි බලෙන් ගෑණියෙක් කරපු එකෙන්. හේරත් කියන්නෙ ගමේ ඉන්න ලොකුම සල්ලාලය.
“උඹ බලපංකො මං ඕකිට හුකන හිකිල්ල. පුලුවන් උනොත් උඹටත් දෙන්නම්. ළහිරුවො ගෑනු කියන කරන දේවල් වලින් විතරක් නෙවේ උන්ගෙ හිත් ඇතුලත් මට කියවන්න පුලුවන්. එහෙම මිනිහෙක් මං. මේකි වේසියක්. හොඳ මූනක් පෙන්නුවට සහසුද්දෙන් මං ඒක දන්නවා.”
“හරි හරි බලමුකො. ආං බස් එක එනවා” ඒ වෙද්දි බස් එක ආවා. හේර බලං හිටිය අවස්තාව ඒක. බස් එක පිරෙන්න සෙනඟ හිටිය විතරක් නෙවෙයි මේ නැවතුමෙනුත් සෑහෙන්න සෙනඟක් බස් එකට නැග්ගා. හේර බස් එකට නැගල බැලුවෙ හංසිකා ටීචර් කොහෙද කියල. හංසිකා අමාරුවෙන් සීට් දෙකක් අල්ලං හිරවෙලා හිට ගෙන. හේරත් මැද පේළියෙන් හිමින් එතනට ගිහින් හිට ගත්තා හංසිකා ටීචර්ට පිටිපස්සෙන්.
“අම්මෝ.. පුදුම සෙනඟක් නෙ අද? දවසම මහන්සි වෙලා උගන්නලා ටීචර්ට මෙහෙම යද්දිත් මහන්සි ඇති නෙ. ” පිටිපස්සෙං ඇවිත් හේර එහෙම කියද්දි හංසිකා ගැස්සිල පස්ස බැලුවා. හංසිකා රතු ලොකු තොල් දෙක මෙතනදිම හපල කට කන්න හේරට හිතුන.
“ඔව් අයියා. හරි මහන්සි. දැන් ටවුමෙනුත් තව දුර යන්නෙපා යැ මම” හංසිකා එහෙම කීව
“නරකද ටීචර් මෙහෙම්ම නවතින්ඩ තැනක් හොයා ගත්තොත්” හේරත් ට ඕන උනේ හංසිකා ටීචර් එක්ක සමීප වෙන්ඩ. බස් එක ගමන් අරඹද්දි හංසිකා හයියෙං ෂීට් ඇන්ද අල්ලං පොඩ්ඩක් ඉස්සරාට උනා. ඇගේ පුක් පලු දෙකට හරි කෙලින් හේර ගෙ පයිය තියෙන්නෙ. ඒත් හදිසි වෙන්නහොඳ නෑ. හේර හිතුවෙ එහෙම.
“මං ටීචර්ල කීප දෙනෙක්ට කීව අයියා. තැනක් හොයල දෙන්න කියලා. පුලුවන් නම් අයියත් බලලා ළහිරුට පණිවිඩේ කියන්නකො හම්බුනොත්” හංසිකා එහෙම කීවෙ ඇත්තටම හේර ගෙ වචන වලට රැවටිලා හේරා කියන්නෙ හොඳ කෙනෙක් කියල හිතාගෙන.
“ආ… මං බලල සුටුස්ගාල හොයල දෙන්නම්. ඕක මොකද්ද ටීචර්. අනික අපේ ටීචර් කෙනෙක් නෙ.. අපි උදව් කරන්න එපැයි.” හේර අපේ කියන වචනෙ බර කරල කීව. හංසිකා හිනා වුනා. හිනාවෙද්දි කම්මුල් පිරෙනවා. මේ වෙද්දි හේරත් හංසිකාගෙ පිට දිහා බලාගෙන කෙල හල හලයි හිටියෙ.
සුදු පිටේ දාඩිය පාරකුත් යනවා. ඉස්සරා බස් පාර ළඟ ළඟ වංගු පිරුණ කැඩුණු පාරක්. හේර බලං ඉවසන්නෙ ඒ පාරට එනකල්.
“අපෙ ටීචර්ට තනි කාමරයක් ද නැත්තම් පවුල් පන්සල් වෙලා ද? නැත්තම් වෙන්ඩ බලාගෙන නම් ඉතින් ඒ මහත්තයට යන්ඩ එන්ඩ පුලුවන් තැනක් ද බලන්නෙ”
“අනේ මං බැඳල නෑ අයියා. එහෙම කවුරුතුත් නෑ. ඉගෙන ගන්න වෙහෙසුනාට ඒව ගැන හිතන්ඩ වෙලාවක් ආවෙ නෑ. ඒ නිසා තනිකාමරයක් ඇති. “
විලියෙන් ඇඹරෙන හංසිකා මූන රතු කරං එහෙම කිවා.
“මටත් ඔය සන්තෑසියම තමා. මාත් පවුලෙ නංගිල ගෙ යුතුකම් ඉෂ්ට කරා මිස මට පෙළවහක් කරගන්ඩ බැරි උනා.” හේරත් කටේ තොලෙ නොගෑවි බොරුව කීවා.
“ටීචර් ඉස්සරා පාර අබලං. වංගුත්නෙ. හිටං යන්ඩ අමාරුවෙයි. මං කාගෙන් හරි ඉඳගන්ඩ ෂීට් එකක් ඉල්ලලා දෙන්ඩද?” හේරත් කපටි විදියට ඇහුවා.
“එපා එපා අයියා. වෙනද යන්නෙ ඉස්කෝලෙ ඇරුණම එන බස් එකේ නම් ඉඳගෙන. ආවත් හරි අද තමා හිටං යන දවස. ඒකට කමක් නෑ මෙහෙම හොඳයි” හංසිකා එහෙම කීවෙ ඉඳගෙන ඉන්න කෙනෙක් ගෙන් එහෙම ෂීට් එකක් ඉල්ලං වාඩිවෙන්න තමා තරුන නිසා ඒක හොඳ නෑ කියල හිතලයි. ඒ එක්ක ඈට හේර ගැන ලොකු පැහැදීමකුත් ආව.
හැබැයි ඉස්කෝලෙදි වෙච්ච සිද්දියත් එක්ක හංසිකාගෙ කයත් වෙහෙසිල හිටියෙ. පණත් නෑ වගේ. ඒ නිසා පළවෙනි වංගුවෙදි ම හංසිකා පිටිපස්සට විසි වෙන්ඩ ගියා හේර ලැබුන අවස්තාවෙන් හංසිකාගෙ බඳ වටා එක අතක් යවල වත්තංකර ගත්තා. හේර සැලසුම් කරපු විදියටම අත යැවුවෙ හංසිකා ටීචර්ගෙ බඩ ඉස්සරහින් සාරි පොට අස්සෙං. අල්ල තියල තද කරේ ටීචර් ගෙ බුරියට. හංසිකාගෙ බුරියෙ හිල හරියටම හේර ගෙ ඇගිලි අතරෙ. පේන් නැති වුනාට බුරිය ලොකු යි කියල හේරගෙ ඇගිලි වලට තේරෙනවා. හංසිකාට ඒ සිද්දිය එක්ක කරන්ට් වැදුනවගේ. ප්‍රින්සිපල් නිසා කොහොම්ත් ඇඟේ රාගය අවදිවෙලා තිබ්බ අතරෙ මෙහෙම බඩයි බුරියයි පිරිමි අතකින් ඇල්ලුනාම ඒ ආශාව එක පාරම ආයෙ ඇවිලුනා. ඒ එක්කම හංසිකාව තම්න්ගෙ ඇඟ පැත්තට තෙරපගන්න හේරට හැකිවුනේ. ඇඟට වත්තම් කරගන්න විදියට. හැබැයි මහන්සියෙ උපරිමේ නිසා එහෙම හේත්තු වෙද්දි හංසිකාටත් සහනයක් දැනුනා. ඒත් ඒක බස් එක ඇතුළෙ වැරදක් වගේ නිසා හංසිකා හේරට තොල් මැතුරුවා.
අනේ සොරි අයියා.. වංගුව එක්ක වැටෙන්ඩ ගියා” හංසිකා ටීචර් එහෙම කියද්දිම් ආයෙ වංගුවක් ගත්තා. ඒ පාර හේර හංසිකාගෙ බඩේ තියං උන්න අතින් බඩ මිරිකුවා. ඒ ඇය වැටෙන එකෙන් අල්ලන්න වගේ. ඇත්තටම එහෙම නොකර නම් ඇය වැටෙන බව දන්න නිසා හංසිකාට වරදක් හිතුන් නෑ.
“ඔහොම්ම ඉන්න ටීචර්. සෙනඟ අතර කොහොමත් තද බදේ නෙ ටීචර්. ඒ නිසා කාටවත් වැරදියට හිතෙන් නෑ. අනික මං යටින් අල්ලං ඉන්න නිසා කොහොමත් පේන් නෑ. මේ දෙන්නත් නිදිනෙ. ” හේර නිකටෙන් පෙන්නුවෙ එතන ෂීට් එකේ නිදන වයසක ගෑණු අය දෙන්නව. හංසිකා හ්ම් කියන්න වගේ ඔලුවෙ හෙල්ලුව. ඇත්තටම ඇයට පණ නැතුව හිටියෙ . ඒ නිසාම මේ හොඳ මනුස්සයගෙ උදව්වට අකමැත්තක් තිබුන් නෑ. හැබැයි ඇයට තිබ්බ ලොකුම ප්‍රශ්නෙ මේ වෙද්දිත් ඇගේ සාරිය හිල් කරන්ඩ වගේ ඇනෙන හේරගෙ දාර පයිය. සමහර විට ඒක ප්‍රින්සිපල්ට වඩා ලොකු ඇති. එහෙම හිතද්දි ඇගේ රෝම කෙලින් උනා. යන්තමට ඇඟත් ගැස්සුනා. මේ වෙනස හේරට තේරුන. අවස්තාව දැන් තමයි කියල තේරුම් ගත් හේරා ඊගාව් වංගුව එනකල් හිටියා…
දැන් හංසිකා ටීචර් ඉන්නෙ ෂීට් එක අතින් අල්ලගෙන. ඊට පිටිපස්සෙං හේරා ටීචර්ගෙ පුකට හොඳට පයිය තද කරං ඉන්නෙ එක අතකින් උඩ බාර් එකයි අනික් අතින් හංසිකා ටීචර්ගෙ බඩ හරහා අල්ලගෙනයි. බලන කෙනෙක්ට සැක හිතෙන් නෑ. මොකද බඩ හරහා යන අතෙන් හේරා ෂීට් එක අල්ලං ඇති වගේ පේන්නෙ. ඒත් ඇත්තටම හේරගෙ අත තිබුනෙ ටීචර්ගෙ බඩේ. බස් එක ගැස්සෙන හැම වාරෙම හේරගෙ අතඑහෙ මෙහෙ ගැස්සුවා. ඒකෙන් හංසිකාගෙ බඩම අතගෑවුනා. හංසිකා හිටියෙ මොකද්ද වෙලා වගේ. පිටිපස්සෙන් දාර පයියක් රස්නෙට පුකේ හිරවෙද්දිත් ඉස්සරහිං පිරිමි අතක් බඩ පුරායද්දිත් ගෑණියෙක්ට මොකවත් වෙන එක අහන්න දෙයක් නෙවෙයි නෙ.
“අනේ සමාවෙන්ඩ අපෙ ටීචර්. මං පොඩ්ඩක් පස්සට වෙන්ඩ හදනවා ඒත් පිටිපස්සෙ ඔක්කමල මගේ ඇඟේ ඉන්නෙ. අමාරුයි. ” හේර තමාගෙ පයියෙ වරද සාධාරණ කරා.
“කමක් නැ අයියා” හංසිකා එහෙම කීවට. අනේ මන්දා. ඇයට මොකද්ද වෙලයි හිටියෙ. ඇඟම රත්වේගන වගේ එනව කියලයි කලවා දෙක පණ නෑ වගේ වේගන එනවයි කියල ඇයට දැනුනා. ඈට එහෙම වෙලා වැටෙන එකෙන් බේරෙන්න තිබ්බ් එකම හැකියාව හේරාට හේත්තු වෙන එක..
ඊගාව වංගුව එක්ක හේරා හංසිකාගෙ බඩේ තිබ්බ අත තව පහලට කරා. ඒ එක්ක අත ඇඟිලි යැවුවා සාරිය යටට. කොහොමත් හිත යටින් ඉස්කෝලෙ කොල්ලො පෝම් කරන ආසාව නිසාම හංසිකා සාරිය ඇන්දෙ බුරියෙන් ගොඩක් පල්ලට. හොඳටම බලන කෙනෙක්ට හංසිකා ටීචර්ගෙ හුත්තෙ ඉඳං උඩට ඇදෙන ලෝම කෙඳි උන්ත් පේනවා. දැන් හේරගෙ අතේ අඩක්ම තියෙන්නෙ හංසිකාගෙ යටි බඩේ. හංසිකා ඉන්නෙත් හොඳටම බයත් වෙලා හැබැයි ඇවිස්සිලා. යටි බඩේ ලෝම වැල හීන් සැරේ හේරා ඇඟිලිවලින් අතගානවා. හැබැයි ඒ බස් එක ගැස්සෙද්දි එතකොට හංසිකාට උනත් තේරෙන්නෙ කරන්නම දෙයක් නැති නිසා හිතා මතා නොකර මේ මනුස්සය අතින් එහෙම වෙනවා ඇති කියලයි. හේර දැන් උත්සහ කරන්නෙ හංසිකා ටීචර්ගෙ හුත්ත අතගාන්න. ඒත් ඒක මෙතන කරන්න අමාරුයි කියල හේරා දන්නව. එහෙම කරොත් හංසිකාගෙ සාරියකැඩෙන්න ඉඩතියෙනවා.
කොහොමටත් හංසිකාගෙ ජූස් යන්ඩ ළං වේගනයි ආවෙ. කවදාවත් නොවින්ද මේ අත්දැකීම එක්ක හංසිකා පරල වෙලයි හිටියෙ. මේ වෙද්දි හුත්ත තෙත් වෙලා කියල හංසිකාට තේරුනා.
ඊගාව පාර බස් එක ගැස්සෙන තැනක් බලල කරන්න ඕන සැලසුම හේර ඇඳගෙනයි හිටියෙ. බස් එක ගැස්සෙද්දි හේරා එක පාරම හිස පාත් කරලා හංසිකාගෙ බෙල්ල පිටිපස්ස දිවෙන් ලෙව කෑවා. හංසිකාගෙ කනෙයි බෙල්ලෙයි සංවේදිම තැන් කීප සැරයක් තොල් වලින් දිවෙන් තෙරපන කොට මුලු මූනම හංසිකාගෙ රතු උන.
ඒත් එක්කම බස් එක ටවුමට ආව. හංසිකා අහිතක් නැතුවම බස් එකෙන් බැස්සෙ හේරට ස්තුතියි කියලා.
මතු සම්බන්ධයි.
