මගේ නම පියල්.මම මැරි කරලා හිටියේ මල්කි.මේ සිද්දිය වුනේ වසරකට විතර කලින්.මම වැඩ කලේ ලීසිං කොම්පැනි එකක. අයකරගැනීම් නිලදාරියෙක් විදියට.ඒ
මම හිටියෙ මිශ්‍රපාසලක. මේ කතාව සිද්ද වෙනකොට මම 11 වසරෙ. ඒ කාලෙ අලුතෙන් අපේ ඉස්කෝලෙට සිංහල උගන්නන්න ආවා ගීතා කියල
දැනට මම මගේ නම හෝ අන් තොරතුරු කිසිවක් ඔබලාට දෙන්නෙ නැහැ කතාව හැරුණකොට. හුදෙක් ආරක්‍ෂාව සඳහා එසේ කල යුතු යයි
මේ කියන්නේ මගේම අත්දැකීමක්. මට දැන් වයස 36ක් වෙනව. රන්වන් පැහැයෙන් යුතු මගේ දිහා තාමත් දැක්කොත් කෙනෙක් දෙවනි සැරේටත් බලනව.
හායි… මම ඉරේශා.. මට වයස 33යි.. මම නුවර බැංකුවක වැඩ කරනවා.. මං බැඳලා චූටි දුවෙක් ඉන්නවා.. හස්බන්ඩ් කරාපිටියෙ ඩොක්ටර් කෙනෙක්..
මේ මගේ Wal Katha ව. මම මගේ නම නොකියා ඉන්නම්. මම අවුරුදු 28ක කාන්තාවක් මම තලේලලු සමක් තියන කොන්ඩේ ඉන
සරාගී බිරිඳක්,උත්සාහවන්ත ගෘහණියක් මෙන්ම නව යොවුන් පුතෙකුගේ මවක් වටා ගෙතෙන මේ කතාව ලංකාවේ නාගරික ප්‍රදේශයක සිදුවූ සහ තවමත් සිදුවෙමින් පවතින
වල් පවිල කතා මාලාවේ දස වන කතාංගයට සාදරයෙන් පිලිගන්නව……මෙතෙක් කතාව සියලු දෙනා හොදින් රස වින්දා යැයි සිතනව… කමෙන්ට් කරල වෝට්
කොහොමද යාලුවනේ… ඔයාල කතාව එන්ජෝයි කරනව ඇති කියල හිතනව.. ඔයාලගෙ අදහස් යෝජනා චෝදනා කමෙන්ට් කරන ලෙස ඉල්ලනව.. මොකද එහෙම නැත්තන්
වල් පවිල අටවෙනි කතාංගයට සාදරයෙන් පිලිගන්නව… කමෙන්ට් කරපු වෝට් කරපු හැමෝටම ගොඩක් ස්තූතී… කතාව මේතාක් දුරට ඇදී ආව හැටි මතක